برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان کاراته کیوکشین و آدرس kyokushin110.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
هیئت داوران و هیئت تجدید نظر هر دو در مسائل داوری از قدرت مساوی بر خوردار هستند اما تصمیم نهایی بر عهده سر داور است. مدت مبازه آزاد 3 دقیقه میباشد مدت هر مبارزه مجدد در وقت اضافه 2 دقیقه میباشد. در شرایط لازم و در صورت موافقت سر داور می تواند اجازه وقت اضافه دیگری را بدهد.
مبارزه آزاد
اصول مقدماتی
1.مدت یک مسابقه 3 دقیقه می باشد و زمان مبارزه مجدد 2 دقیقه می باشد مسابقه دهنده در صورتی برنده اعلام می شود که:
- یک امتیاز کامل را داشته باشد
- دو نیم امتیاز گرفته باشد که جمعا می شود یک امتیاز کامل
- با تصمیم داوران برنده اعلام شود
- حریف توسط رای داوران از بازی اخراج شود یا بدون عذر موجع از شرکت در مسابقات خود داری کند.
پیروزی با امتیاز کامل (ایپون)
به جز تکنیکهایی که به عنوان خطا محسوب می شود ضربات سنگین دست و لگد شدید و غیره که حریف را بیش از 3 ثانیه نقش بر زمین کند یا اینکه باعث شود تمایل به ادامه مبارزه نداشته باشد یک امتیاز کامل به حساب می آید.
دریافت نصف امتیاز (وازاری)
به جز تکنیکهایی که به عنوان خطا محسوب می شود ضربه سنگین دست و لگد و ضربات دیگر که حریف را نقش بر زمین می سازد یا اینکه بعد از سر پا ایستادن تا مدت کمتر از 3 ثانیه قادر به مبارزه نباشد ولی مجددا بخواهد به مبارزه به پردازد در این صورت یک نصف امتیاز کامل داده می شود همچنین زمانی که یکی از حریفها بر اثر ضربه خوردن حریف مقابل تعادل خودش را از دست بدهد اما به زمین نخورد نصف امتیاز کامل محسوب می شود.
گرچه او برای انجام هنرهای رزمی نهاد یا موسسه ای خاص دارد اماسعی می کند تا تکنیک هایی را از سایر سبک هاو افرادی که مبارزه سطح بالایی دارند برداشت نموده و مجموعه ای مرکب برای خود ایجاد کند.
۲ـ یک جنگ جو باید تکنیک های ساده ر ا یاد بگیرد:
تکنیک های او باید بر مهارت های کلی حرکتی وابسته باشد. اگر حرکتی بد و پیچیده و اشتباهی انجام شود شکست حتمی است. تکنیک های ساده که سریع تر و تند تر و درست اجراء می شود فرد مبارزه کننده را زنده و در حین مسابقه شاداب و باروحیه نگه می دارد .
۳ـ مبارزی که خوب تمرین می کند بهتر می جنگد:
هرچه با تلاشی بیشتر به تمرین بپردازید مبارزه ای ساده تر خواهید داشت. تمرین زیاد تنها با تمرین واقعی در صحنه های برخورد واقعی حاصل می شود و به قول معروف نابرده رنج گنج میسر نمی شود پس هر وقت که خسته شدید فورا تمرین رو ول نکنیدبلکه بر تمرین وتکنیک های خود اضافه کنید.
۴ـ یک مبارز در لباسی تمرین می کند که با همان نیز مبارزه واقعی دارد:
او باید با لباسی تمرین که می بایست در طی یک مبارزه واقعی پوشیده باشد . اگر عضو تیمی است باید با تمام نیرو و ابزار لازم که در ماموریت حمل می کند تمرین کند.
۵ ـ یک مبارز باید دارای وضعیت روحی مثبتی باشد:
او با این شعارها آشناست گفته هایی که این موضوع را القا می کند که همتای او هرگز تسلیم نمی شود. هر که شهامت داردو تکنیک برتر ودرست اجراءمی کند پیروز میدان خواهد بود .
۶ ـ یک مبارز انعطاف پذیر است:
در تمرین و مبارزه او هرگز فقط کاری را که دلش می خواهد انجام نمی دهد بلکه خود را با محیط و تغیرات مبارزه وفق میدهدوبا سنجیدن حریف در ثانیه های اولیه مبارز واجرای تکنیک های امتیازی می تواند فرد پیروز میدان شود .
۷ـ یک مبارز همه چیز را ارزیابی می کند:
او همواره تکنیک ها و تاکتیک های خود را می سنجد و مسایل را زیر سوال می برد و به دنبال راه هایی می گردد تا اطلاعات خود را افزایش دهد. او هرگز نمی گوید این راه تنها راه چاره است.
۸ ـ یک مبارز وضعیت فیزیکی خود را به خوبی حفظ می کند:
اگر چه عقل او نخستین سلاح وی محسوب می شود ولی با این وجود می داند که حفظ ترکیب و تناسب اندام به او کمک خواهد کرد که تکنیکهای خود را به موقع اجرا کند. اعتماد به نفس خود را افزایش دهد و نیروی تبحر خود را تقویت نماید.
۹ـ یک مبارز یک حرفه ای آرام و قوی است:
او ساده باقی می ماند. به خود نمی نازد. او صرفا به مبارزه به عنوان بخشی ضروری در شغل خود می نگرد و در سطح غیر حرفه ای به این مبارزه به چشم یک تمرین و یک ورزش و یک هنر رزم می نگرد و امید آن دارد که در زندگی روزمره هرگز نخواهد از آن استفاده ابزاری نماید. و یک جمله پند آموز ( دست بالای دست بسیار است ) .
۱۰ـ یک مبارز هرگز تعلیمات خود را متوقف نمی کند:
او همیشه درپی یافتن روش ها و تکنیک های برتر است حتی اگر هزینه ای را نیز متحمل شود. شاید امکان برخورد در نوع شغل یا زندگی خصوصی وی وجود داشته باشد در هر حال او باید مثل یک اسفنج باشد و هر طرح خوب آموزشی را جذب کند. نکتة مهم، بسیاری در فکر پیروزی هستند اما تنها تعداد بسیار معدودی میل به آماده سازی خود برای پیروزی دارند.
۱۱ ـ یک مبارز هرگز فراموش نمی کند که همیشه یک شاگرد است:
اگر یک تکنیک را از فردی آموخت او را به اسم مربی می شناسد و احترامش را تا ابد نگاه می دارد حتی اگر روزی از او فراتر رفته و از او سبقت گرفته باشد که اگر غیر از این باشد اصل مبارزه را فراموش نموده و قوانین ورزش را زیر پا گذاشته و باید از ابتدا درسش را شروع نماید.
۱۲ ـ یک مبارز هرگز در پایان مبارزه بدون تشکر از حریفش صحنه را ترک نمی کند:
او به خوبی می داند که اگر پیروز شده باشد با استفاده از نیرو و توان حریفش او را شکست داده و به پیروزی رسیده و اگر با شکست مبارزه را به انتها رسانیده باشد به خوبی واقف است که حریفش از او قدرتمندتر بوده و بیش از او به تمرین پرداخته است و بدین ترتیب او را به مبارزات بعدی فراخوانده تا با تمرین و فعالیت بیشتربتواند در مبارزات بعدی خود پیروز گردد.
اولین چیزی كه در مورد مبارزه و رقابت باید مورد توجه قرار داد،تسلط نسبی بر تكنیك ها ودارا بودن آمادگی جسمانی است. ارزیابی حریف،عجله نكردن برای ضربه واعتماد به نفس از نكات بسیار مهم می باشد.
عدم تفكر در مبارزه موجب آسیب دیدگی شما خواهد شد.(البته بعد ها یاد خواهید گرفت که در حالت بیفکری مبارزه کنید) در اینجا به برخی از مواردی كه بایستی در مبارزه مورد توجه قرار گیرند ،اشاره می شود.
شما زمانی آماده مبارزه هستید كه:
قادر باشید،حریف را تحت فشار قرار دهید وضربه های قدرتمندی را به او وارد نمایید.
اجرای ضربات از روبرو را خوب تمرین كنید وهر لحظه بایستی آماده باشید تا در مقابل ضربه های حریف از خود دفاع كنید. خود را از تیر رس مستقیم ضربات حریف دور كنید وبا اجرای تكنیك مناسب دست یا پا سعی كنید ضربه مؤثر را به حریف خود وارد نمایید.
وقتی كه حریف فن سختی را روی شما اجرا می كند گیج نشوید. حریف را به خوبی ببینید ،حملات او را دفاع كنید.با یك حركت صحیح ،به موقع و با فاصله درست پاسخ او را بدهید. سیستم تنفسی خود را افزایش دهید تا قادر باشید در مسابقات حداقل 3 راند 3 دقیقه ای مبارزه كنید. توصیه های مربی را فرا موش نكنید و دستورات وی را به دقت اجرا كنید.
بایستی با قوانین و مقررات مسابقات آشنایی داشته باشید. دقیقا بدانید هر حركت چه امتیازی دارد،چه تكنیك هایی خطا محسوب می گرددودر صورت بروز رفتار غیر اصولی چه عواقبی در انتظار شما خواهد بود. برای این كه در مبارزه های تمرینی باشگاه آسیب نبینید،سعی نمایید نقاط حساس بدن خود را با محافظ های مخصوص بپوشانید. این عمل شما را از هر گونه آسیب دیدگی قبل از مسابقات مصون می دارد.
سعی كنید ضربات حریف را كنترل نمایید وهیچ وقت به نیرو ومقاومت خود در مقابل ضربات حریف اعتماد نكنید. بارها وبارها شاهد بوده ایم،افرادی كه خود قوی وحریف را ضعیف انگاشته اند،بازنده میدان مبارزه بوده اند. به هنگام مبارزه هرگز از عینك استفاده نكنید. حتی اگر شیشه های آن پلاستیك وایمن باشد. زیرا در صورتی كه شكسته شود ممكن است به درون صورت شما فرورفته ونتایج وخیمی بر جا می گذارد.
به هنگام مبارزه موهای خود را كوتاه نگه داریدویا آن را از صورت خود دور كنید تا مشكلی برای دید شما ایجاد نكند. ناخن های انگشتان دست وپا را كوتاه كنید وهر گونه حلقه وانگشتری را ازدست خود در بیا ورید. عینا این كار را برای ساعت،گردن بند وزنجیر انجام دهید.
اكثر داوران از شما می خواهند،هر گونه بانداژ در دست یا پای خود را باز كنید علت این كار این است كه اگر سالم نیستید پس نباید مبارزه كنید.بستن بانداژ بایستی با نظر پزشك صورت گیرد. برنامه های آموزشی وتمرینی بایستی بر اساس تاریخ تعیین شده برای مسابقات تنظیم گردد. آموزش باید مطابق با ساختار مبارزه بوده وبه صورت جلسات 2 یا 3 دقیقه ای در مقابل حریف تمرینی انجام شود.
نكته دیگراین كه،در مبارزه وبا حریف های مختلف از شگرد های گوناگونی استفاده كنید واز به كار گیری یك شگرد خاص وثابت اجتناب نمایید. همواره باید تجربه خود را افزایش دهید. و این امر میسر نیست مگر با تکرار و تمرین مبارزه در کلاس . مهمترین امر در کیوکوشین این است که هیچ وقت از مبارزه کردن با افراد کلاس حتی اگر هم قوی باشند نترسید. و همیشه آنها را به مبارزه دعوت کنید چون اون ترسی که در درونتان دارید جلوی پیشرفت شما را خواهد گرفت.
البته از این که می ترسید هیچ گاه خود را سرزنش نکنید چرا که مبارزات کیوکوشین واقعا سنگین است و حتی استوره هنرهای رزمی جهان (سوسای اویاما) نیز به گفته خود از مبارزه دادن میترسید و آخر سر با غلبه بر ترس خود تمامی حریفان خود را به زانو در می آورد. با اتکا به تمرینات خود دائم در حال تمرین کمیته باشید.
نگاره: نحوه آماده شدن برای مبارزه اولین چیزی كه در مورد مبارزه و رقابت باید مورد توجه قرار داد،تسلط نسبی بر تكنیك ها ودارا بودن آمادگی جسمانی است. ارزیابی حریف،عجله نكردن برای ضربه واعتماد به نفس از نكات بسیار مهم می باشد. عدم تفكر در مبارزه موجب آسیب دیدگی شما خواهد شد.(البته بعد ها یاد خواهید گرفت که در حالت بیفکری مبارزه کنید) در اینجا به برخی از مواردی كه بایستی در مبارزه مورد توجه قرار گیرند ،اشاره می شود. شما زمانی آماده مبارزه هستید كه: قادر باشید،حریف را تحت فشار قرار دهید وضربه های قدرتمندی را به او وارد نمایید. اجرای ضربات از روبرو را خوب تمرین كنید وهر لحظه بایستی آماده باشید تا در مقابل ضربه های حریف از خود دفاع كنید. خود را از تیر رس مستقیم ضربات حریف دور كنید وبا اجرای تكنیك مناسب دست یا پا سعی كنید ضربه مؤثر را به حریف خود وارد نمایید. وقتی كه حریف فن سختی را روی شما اجرا می كند گیج نشوید. حریف را به خوبی ببینید ،حملات او را دفاع كنید.با یك حركت صحیح ،به موقع و با فاصله درست پاسخ او را بدهید. سیستم تنفسی خود را افزایش دهید تا قادر باشید در مسابقات حداقل 3 راند 3 دقیقه ای مبارزه كنید. توصیه های مربی را فرا موش نكنید و دستورات وی را به دقت اجرا كنید. بایستی با قوانین و مقررات مسابقات آشنایی داشته باشید. دقیقا بدانید هر حركت چه امتیازی دارد،چه تكنیك هایی خطا محسوب می گرددودر صورت بروز رفتار غیر اصولی چه عواقبی در انتظار شما خواهد بود. برای این كه در مبارزه های تمرینی باشگاه آسیب نبینید،سعی نمایید نقاط حساس بدن خود را با محافظ های مخصوص بپوشانید. این عمل شما را از هر گونه آسیب دیدگی قبل از مسابقات مصون می دارد. سعی كنید ضربات حریف را كنترل نمایید وهیچ وقت به نیرو ومقاومت خود در مقابل ضربات حریف اعتماد نكنید. بارها وبارها شاهد بوده ایم،افرادی كه خود قوی وحریف را ضعیف انگاشته اند،بازنده میدان مبارزه بوده اند. به هنگام مبارزه هرگز از عینك استفاده نكنید. حتی اگر شیشه های آن پلاستیك وایمن باشد. زیرا در صورتی كه شكسته شود ممكن است به درون صورت شما فرورفته ونتایج وخیمی بر جا می گذارد. به هنگام مبارزه موهای خود را كوتاه نگه داریدویا آن را از صورت خود دور كنید تا مشكلی برای دید شما ایجاد نكند. ناخن های انگشتان دست وپا را كوتاه كنید وهر گونه حلقه وانگشتری را ازدست خود در بیا ورید. عینا این كار را برای ساعت،گردن بند وزنجیر انجام دهید. اكثر داوران از شما می خواهند،هر گونه بانداژ در دست یا پای خود را باز كنید علت این كار این است كه اگر سالم نیستید پس نباید مبارزه كنید.بستن بانداژ بایستی با نظر پزشك صورت گیرد. برنامه های آموزشی وتمرینی بایستی بر اساس تاریخ تعیین شده برای مسابقات تنظیم گردد. آموزش باید مطابق با ساختار مبارزه بوده وبه صورت جلسات 2 یا 3 دقیقه ای در مقابل حریف تمرینی انجام شود. نكته دیگراین كه،در مبارزه وبا حریف های مختلف از شگرد های گوناگونی استفاده كنید واز به كار گیری یك شگرد خاص وثابت اجتناب نمایید. همواره باید تجربه خود را افزایش دهید. و این امر میسر نیست مگر با تکرار و تمرین مبارزه در کلاس . مهمترین امر در کیوکوشین این است که هیچ وقت از مبارزه کردن با افراد کلاس حتی اگر هم قوی باشند نترسید. و همیشه آنها را به مبارزه دعوت کنید چون اون ترسی که در درونتان دارید جلوی پیشرفت شما را خواهد گرفت. البته از این که می ترسید هیچ گاه خود را سرزنش نکنید چرا که مبارزات کیوکوشین واقعا سنگین است و حتی استوره هنرهای رزمی جهان (سوسای اویاما) نیز به گفته خود از مبارزه دادن میترسید و آخر سر با غلبه بر ترس خود تمامی حریفان خود را به زانو در می آورد. با اتکا به تمرینات خود دائم در حال تمرین کمیته باشید.
1-ریلكس بدن:
«ریلكس» واژه ای است انگلیسی و بمعنای شُل كردن بدن. رزمی كاری كه بتواند به طرز صحیحی بدنش را ریلكس و شُل كند به راحتی قادر است پارازیت‌ها و افكار منفی ذهن خود را كنترل نماید و فكرش را آرام سازد. به عبارتی «وقتی كه بدن آرام شود، ذهن نیز آرام می شود».زمانی كه ذهن آرام شد، فرد می تواند از تمام تكنیكها و فنون رزمی خود، در مبارزه حداكثر استفاده را ببرد. بعلاوه وقتی كه بدن ریلكس و آرام باشد، انرژی جسمی و روحی اضافی به هدر نرفته و رزمی كار بنیه و قدرت بیشتری برای مبارزه و اجرای فنون خواهد داشت. یك رزمی كار می تواند تكنیك شل كردن بدن را به 2 طریق انجام دهد:
الف-ریلكس ثابت:این شیوه به صورت نشسته و یا اغلب، دراز كش انجام می شود و شخص بوسیله القاء حس سنگینی به خود، نقاط بدنش را شل كرده و به آرامش می رسد.
ب-ریلكس متحرك:پس از اینكه تكنیك ثابت آموخته شد، شخص می تواند ریلكس متحرك كه بسیار موثرتر است را تمرین كند. ریلكس متحرك شامل حركات نرم«تایچی»و «چی كونگ»است. این حركات بعلت آنكه نرم، آهسته، روان و با هماهنگی تنفس انجام می شوند، عضلات رزمی كار را در حركت، ریلكس كرده به وی آرامش روحی فوق العاده ای می بخشد. و بخاطر آنكه از طریق این حركات، كارآیی هنرجوی رزمی بسیار بالا می رود، امروزه اكثر رشته های رزمی در جهان حركات نرم «تایچی» و «چی كونگ» را بعنوان مكمل سبك رزمی خود تمرین می كنند.
۲-ی:تقویت فنون دفاع
متاسفانه اكثر سبک های رزمی، بر روی تكنیكهای تهاجمی تاكید بسیار می ورزندو به تكنیكهای دفاعی، توجه لازم را ندارند. فنون دفاعی بعلت آنكه شما را در برابر ضربات حریف كه گاه ممكن است منجر به نقص عضو و حتی مرگ شود، محافظت می كند در مبارزه بسیار مهمتر هستند تا فنون تهاجمی. شما می توانید تحت نظر یك استاد در عرض حداقل 6 ماه مبارزی تهاجمی شوید، ولی اگر بخواهید بصورت مبارزی تدافعی كه بتواند ضربات سریع و غافلگیرانه حریف را مهار كند در آئید، احتیاج به سالها تمرین زیر نظر یك استاد با تجربه دارید. عدم دفاع سریع و اصولی ضربات، در مبارزات قهرمانان مشهور سبكهای كلاسیك نیز مشاهده می شود. سبک "وینگ چون" کونگ فو یكی از سبكهای دفاعی معروف در دنیاست كه تكنیكهای دفاعی موثری دارد. وقتی كه شما در اثر تمرین، مهارتهای دفاعی نان را افزایش دهید، فنون تهاجمی تان خود به خود پیشرفت می كند. ولی اگر بخواهید بیشتر بر روی تكنیكهای حمله ای تاكید ورزید، فنون دفاعی تان بطور اصولی تقویت نمی شود.
۳-محكم كردن بدن:
حساسیت زدایی جسمی نسبت به ضربه یكی از اصول بسیار مهم در هنرهای رزمی است. شما هر چقدر كه در فنون دفاعی، سریع و هوشیار باشید، باز هم امكان دارد در مبارزه یكی دو ضربه به شما اصابت كند كه البته امری است طبیعی. یا زمانی كه بخواهید تكنیك های حریف را دفاع نمایید باید از دستهای محكمی برخوردار باشید. از این رو، بدنسازی جسمی یك رزمی كار در مقابل ضربه به 3 بخش تقسیم می شود:
الف-حساسیت زدایی عضله ای: در این وضعیت، حساسیت عضله ها نسبت به ضربه به تدریج از بین می روند.
ب-محكم كردن استخوانهای دست و پا: طی تمرینات رزمی و مخصوصاً مبارزه، استخوانهای هنر جویان چه در دفاع و چه در حمله بدفعات به هم اصابت می كنند و اگر یك رزمی كار ماهر در فنون رزمی استخوانهای دست و پایش محكم نباشد، ممكن است در اثر درد شدیدی كه در استخوان ساعدش به علت دفاع ضربه حریف بوجود می آید، قادر به ادامه مبارزه نباشد. پس لازم است كه استخوانهای ضروری، مخصوصاً استخوان ساعد دست و ساق پا محكم شده و حساسیت آنها نسبت به ضربه بتدریج از بین بروند.
ج-حساسیت زدایی صورت:از بین بردن حساسیت صورت نسبت به ضربه، اهمیت زیادی دارد. چون ضربه به صورت باعث گیجی می شود و زمانی كه رزمی كاری گیج و مغشوش شود، بهترین موقع است كه وی را تحت حملات متوالی قرار داد. فردی كه در اثر اصابت ضربه به صورتش، گیج شود دیگر هیچ عكس العملی نمی تواند از خود بروز دهد. از اینرو، حساسیت بعضی از نقاط صورت را باید از بین برد. حساسیت زدایی صورت باید بسیار با احتیاط و بتدریج صورت گیرد و مواظب بود كه به نقاط حساس مثل: بینی یا چشمها آسیبی وارد نشود. هر 3 نوع بدن سازی كه در بالا تشریح شد، باید حتماً تحت نظر مربی مجرب و بتدریج انجام گیرند. البته نقاط حیاتی بدن نظیر: بیضه، چشم، حفره گردن و غیره را بهیچ وجه نمی توان در برابر ضربه مقاوم نمود و تنها راه محافظت از آنها، تقویت فنون دفاعی است.
۴-توانایی مبارزه در فاصله نزدیك:
مبارزه در اغلب رشته های رزمی در فاصله دور انجام می شود و بر این اساس، اكثر رزمی كاران تنها قادرند از فاصله دور مبارزه كنند و اگر فاصله بسته شود، در فاصله نزدیك نمی توانند به نحو موثری به مبارزه شان ادامه دهند. توانایی مبارزه از فاصله نزدیك، برای یك رزمی كار بزرگترین امتیاز محسوب می شود. اگر دقت كرده باشید دو نفر شخص عادی كه واقعاً با هم درگیر می شوند، در یك لحظه بطور غریزی و ناخودآگاه فاصله بین خود را كم می كنند و بیشتر از ضربات دست استفاده می نمایند. و این امر، در تمام مبارزات حقیقی و آزاد رزمی، طبیعی است. و به همین علت است كه اكثر قهرمانان رزمی‌كاری كه در مسابقات از فاصله دور و به صورت كلاسیك و قراردادی مبارزه كرده و پیروز می شوند، در مبارزات غیرقراردادی و آزاد و همچنین درگیریهای خیابانی، بندرت می توانند حریف خود را مغلوب سازند.
تعداد معدودی از سبكهای رزمی هستند كه مبارزه شان از فاصله نزدیك و بیشتر با استفاده از دفاعها و ضربات دست (كه پیروزی نهایی در یك نبرد حقیقی را تعیین می كند) می باشد. یكی از این رشته ها، سبك «وینگ چون» كونگ فو است كه مبارزات این سبك، اصلی ترین و حقیقی ترین مبارزات رزمی در جهان می باشد، چون در شرایط كاملاً واقعی انجام می‌گیرند. برای نمونه، مبارزات یكی از قهرمانان معروف این رشته را بررسی می‌كنیم: «امین بوز ته په» استاد ارشد سبك وینگ چون و یكی از قهرمانان فعلی در مبارزات آزاد جهانی است. «اِمین» در بیش از 400 مبارزه كاملاً آزاد و خشن (بدون داشتن دستكش، محافظ سر و دیگر تجهیزات ایمنی) شركت نموده و كلیه حریفان خود را معمولاً كمتر از یك دقیقه مغلوب كرده و تا به حال شكست نداشته است. در بین حریفانی كه این استاد وینگ چون شكست داده، نام چند تن از رزمی كاران و اساتید مشهور رشته های مختلف رزمی نیز به چشم می خورد.
راز اصلی موفقیت امین، سرعت زیاد و هوشیاری ذهنی خارق العاده در بكارگیری تكنیكهای دفاعی و تهاجمی دست به صورت هماهنگ است. به نحوی كه وی در نبردهایش با تهور زیادی فاصله خود را با حریف می بندد و با هوشیاری كامل و اغلب با استفاده از ضربات مشت مستقیم و بر هم زدن تعادل حریف، مبارزه را به نفع خود به پایان می برد. (فنونی كه ذكر شد، از تكنیكهای رایج در سبك وینگ چون است) اگر می خواهید قادر شوید در فاصله نزدیك مبارزه كنید، ابتدا باید زیر نظر استادی مجرب، ضربات و دفاعهای دست خود را مهارت بخشید و سپس فنون قفلی و درویی (به زمین انداختن حریف) را بیاموزید. ضمناً از تجهیزات ایمنی نیز حتماً استفاده كنید.
۵-تنفس صحیح و تقویت ششها:
مَثَلی است چینی كه می گوید:«اگر ضربه یك رزمی‌كار فاقد كنترل تنفس باشد، ضربه اش قدرت لازم را نخواهد داشت». رزمی كاری كه به تكنیكهای تنفسی آشنا نباشد و آنها را انجام ندهد، نباید خود را یك رزمی كار واقعی بداند. اگر نگاهی به تمرینات سبكهای رزمی بیندازیم، در تمام آنها تكنیك های كنترل تنفس وجود داشته و اهمیت زیادی دارد. براستی چرا تنفس صحیح برای یك رزمی كار بسیار مهم است؟
اجازه دهید با مثالی ساده، مطلب را روشن تر سازیم: اگر شما از چیزی بترسید و یا نسبت به موضوعی خشمگین شوید، اولین ریتم بدنی تان كه از تعادل خارج می شود، تنفس شماست كه سریع و تند می گردد. حال اگر در این وضعیت بتوانید نفسهای عمیق و شكمی انجام دهید یا به عبارتی تنفسهایتان را كنترل كنید، بسرعت آرام شده و انرژی جسمی و روحیتان تحلیل نمی رود.
پس اگر مایلید طی تمرینات و مبارزه زود خسته نشده و بنیه، قدرت و استقامت زیادی داشته باشید، تمرینات تنفسی را پیوسته انجام دهید. از طریق تمرینات صحیح كنترل تنفس، ابتدا ششها قوی می‌شوند و حین تمرینات طاقت فرسای رزمی كه انرژی بدن رو به اتمام است، این ششهای قوی هستند كه تنفس را خود به خود كنترل كرده و اجازه نمی دهند، رزمی كار خسته و از ادامه فعالیت متوقف شود، بلكه با تنفسهای عمیق و كسب اكسیژن بیشتر، به وی انرژی می بخشند. اینكه می بینید بعضی از هنرجویان رزمی، در نبرد زود خسته شده یا اصطلاحاً «می بُرَند» به خاطر عدم آشنائی شان به تنفس عمیق و اصولی است. نكته دیگر اینكه: یك رزمی كار اساساً باید در حین تنفس كه بدن ضعیف شده و می خواهد انرژی بگیرد، تكنیكهای دفاعی و موقع تخلیه هوا كه بدن قدرت گرفته و میخواهد انرژی را انتقال دهد ضربه بزند.
هیچ وقت از مبارزات تمرینی در باشگاه فرار نکنید (البته اجازه ندارید) و از هر فرصتی برای مبارزه کردن استفاده کنید زیرا تعداد مبارزات زیاد شما باعث موفقیت و اعتماد به نفس شما میشود
كاراته با تواضع شروع مي شود وبا تواضع خاتمه مي يابد." سوساي ماس اوياما"
1-هنرجويان مي بايستي به محض ورود به كلاس" دوجو" احترام گذاشته ودو بار"اوس" بگويند. يك بار با ورود به سوي جلو كلاس" شين ذن" وبار دوم به سوي هنر جويان حاضر در كلاس.
2-هنر جويان مي بايستي به موقع وسر وقت در كلاس حضور داشته باشند. كساني كه با تأخير در كلاس حاضر مي شوند پس از اداي احترام ،به حالت رسمي" سي زا " سر پايين ،چشم ها بسته مي نشيند ومنتظر فرمان دعوت به كلاس ا ز سوي مربي مي شود. پس دريافت فرمان در حالي كه هنوز در حالت « سي زا » مي باشد احترام گذاشته و« اوس» مي گويد(به جاي كلمه اوس مي توان از جمله «شيتسوري شيما سو» يعني از اينكه نظم كلاس را به هم زدم پوزش مي طلبم ا ستفاده نمود) سپس به آخر كلاس ملحق مي شود. بايد دقت نمود كه هرگز از جلوي ديگرهنر جويان خصوصا ارشدهاي كلاس عبور ننمايد.
3-هنر جويان مي بايستي در حفظ ونگهداري دوگي ( لباس كاراته )، ساق بند ، دستكش و... كوشا بوده وبا تميز نگاه داشتن وخوشبوومعطرنمودن آنها سبب تشويق وتشجيع ديگران در انجام آن به بهترين وجه گردند،خصوصا « دوگي » بايد تميز باشد. آرم كيوكو شين بايستي بر روي قسمت چپ لباس نصب گردد. شكافتگي ها وپارگي هاي لباس بايد بي درنگ تعميرگردد.
همچنين بايد دقت نمود كه لوازم ولباس نا مناسب بيانگر بي توجهي هنر جو به ساير هنر جويان ودوجو تلقي ميشود.
4- در خلال تمرين سعي شود دوگي خود را حركت ندهيد وجا بجا نكنيد،در هر زماني از تمرين اگر تصميم به مرتب كردن ويا درست كردن لباستان گرفتيد اين امر با پشت نمودن به كلاس ، بسيار سريع و آرام انجام شود.
5- به درجات بالاتر واعضاي قديمي مي بايست احترامي شايسته گذاشته شود،هنگامي كه ارشد يا هر كمربند سياه وارد كلاس مي شود،همه هنر جويان بايد ايستاده و«اوس» نمايند.
6- قبل از مواجه شدن وسلام نمودن به ارشد يا استاد، هنر جويان مي بايست «اوس » نموده وبه همان ترتيب سابق عمل نمايند. اين قاعده وقانون مي بايست در خارج از «دوجو» نيز به همان كيفيت اجرا شود وبايستي هميشه ازاستاد خود قدرداني نماييم.
7- چناچه با شخصي كه درجه او نا مشخص است مواجه شديد مي بايست همانند يك ارشد بالاتر از خودتان بااو بر خورد نماييد.
8- هنگامي كه هنر جويان با يكديگر دست مي دهند مي بايست براي نشان دادن اعتماد و تواضع و فروتني از هر دو دست استفاده نمايند و« اوس » بگويند. اين قاعده حتي هنگامي كه خارج از « دوجو » مي باشيم ، لازم الاجرا بوده وبه همان كيفيت مي بايست عمل شود.خصوصا در برخورد با درجا ت بالاتر بايد اين امر را رعايت نمود.
9- هنر جويان مي بايستي در جواب استاد با صداي بلند "ا و س " نموده وعكس العمل هاي سريعي در پاسخ به فرمان او داشته باشند. پاسخ هاي كند ونه چندان خوب ، غير مؤدبانه تلقي مي شود.
10- هنر جويان مي بايست در خلال تمرين تمام توجه وتمركز حواس خود را بر روي تكنيك ها معطوف داشته وبه ذهن ويا چشم هاي خود اجازه سر گرداني را ندهند. مي بايست تقدير خالصانه با توجه بيشتر نسبت به استاد وساير هنر جويان داشته باشد. دقت نمايند كه هرگز بدون رعايت وقاروحرمتي كه سزاوارآن است آموزش را شروع ننماييد. در خلال تمرين ، فرمان راحت باش به هنر جويان داده خواهد شد.( منظور حالت رسمي " سي زا " به حالت راحت « آنزا» ( آ گورا ) مي باشد. در طول اين مدت مي بايست از نا آرام نمودن كلاس وصحبت با ديگران يا هر نوع عملي كه سبب بي نظمي در كلاس گردد، خوداري نمود.
11- هنر جويان نبايستي بدون كسب اجازه كلاس را ترك نمايند،در موارد ضروري كه شما مجبور به ترك سريع كلاس مي باشيد بايد مؤدبانه ودراسرع وقت موضوع خود را به استاد اطلاع داده وكسب اجازه نماييد.
12- براي جلوگيري از بروزخسارات وصدمات ،هنرجويان نبايستي از ساعت ،گردن بند و...ويا هر نوع لوازم تزئيني در خلال تمرين استفاده نماييد. صرفا استفاده از عينك در زماني كه " كوميته " ( مبارزه ) صورت نمي گيرد مجاز مي باشد. در خلا ل كوميته ( مبارزه ) چنان كه استفاده ازساق بند، كاپ و... سفارش شده است برداشتن عينك ويا استفاده ازلنزهاي درون چشمي قويا توصيه مي گردد.
13- مكان آموزش مكان مقدس ومحترمي است ، لذا هنر جويان نبايد از كلاه يا آفتاب گير در محل آموزش استفاده نماييد ويا با كلام زشت وقبيح در باشگاه تكلم ننمايند.همچنين صرف غذا وبه پا كردن كفش در" دوجو" مجاز نمي باشد. پس از تمرين روزانه در هر كلاس ، كليه هنر جويان مي بايست در تنظيف ومرتب نمودن كلاس مشاركت داشته وبايد توجه نمود كه حفاظتونگهداري از سالن تمرين به عنوان مكان ارزشمند، حايز اهميت مي باشد.
14-هنر جويان بايد به روح رفاقت ودوستي احترام گذاشته وراه حقيقت كيو كوشين را تحت تأ ثير رفتارهاي دلسرد كننده ويا كينه توزانه خود قرار ندهند، احساسات منفي در كوميته (مبارزه )، نبايد جايگاهي داشته باشد.
15- كليه هنر جويان مي بايستي از شايعات بي اساس واظهارات اهانت آميز در خصوص ساير هنر جويان كلاس ويا سبك پرهيز كنند.
16-هنر جويان مي بايستي مشتاق شركت در مسابقات كيو كوشين بوده واندوخته هايي را كه از استاد خود فرا گرفته اند، به كار گيرند.
17-هنر جويان بايد تلاش نما يند تا پس از كسب اجازه از استا د مر بوطه از ساير كلاس هاي كيو كوشين كاراته ديدار نمايند.
18-هنر جويان مي بايستي از قدم گذاشتن در راهي كه برداشت ضعيفي از سازمان جهاني كيو كوشين كاي كان كاراته ترسيم مي نمايد، كاملا خودداري نموده ومسلما نبايستي از تكنيك هاي فرا گرفته در آسيب رساني عمدي به ديگران استفاده نمايند، مگر در موارد اضطراري كه زندگي خود يا همسرش در خطر قرار گيرد.
19-هنر جويان بايد كوشش نمايند در زندگي روزمره ،آبرومند وبا شرا فت زندگي كنند وهرگز روح كيوكوشين را فراموش نكنند. سرت را پايين نگه دار ( فروتن ومتوا ضع باش)،چشم ها را باز نگه دار ( بلند همت باش )، كمتر سخن بگو ( فكر كردن مقدم بر سخن گفتن است ) ،خوش قلب باش ( با ديگران با احترام وفروتني رفتار كن ) ،نسبت به ديگران مهربان بوده ،فرزندي با تقوا وخدا ترس باش كه اين خود نقطه شروع است (در حفاظت واحترام به والدين كوشش كن ) .
کیوکوشین با 1000 روز تمرین آغاز میشود و با 10000 روز تمرین به اوج خود میرسد
_کاراته اقیانوس بیکرانیست که ساحل آن کیوکوشین نام دارد.
_اگر کاراته را از من بگیرید دیگر چیزی برایم باقی نمی ماند،زیرا کاراته همه چیز و همه زندگی من است.
_کاراته راه زندگی است و هدف من تحقق و تفحص برای بهتر زیستن در این طریق بوده است و توصیه می کنم انرژی خود را صرف رسیدن به درجه استادی و تسلط کامل روی تکنیکهای کاراته کنید تا از نظر روحی و جسمی متعالی و قوی شوید.نبایستی وقت و انرژی خود را صرف پول،زن،شهرت یا هر نوع افکار دیگر کنید.
_نعره هیچ شیری خانه چوبی را خراب نمیکند،من از سکوت موریانه ها میترسم
1- غذاهای روزانه را حداقل در پنج وعده میل نمائید.
2- غذا را خیلی داغ و یا خیلی سرد میل نکنید.
3- غذا را خوب بجوید تا هضم آن را در معده تسهیل نمائید.
4- از خوردن قسمتهای سوخته غذا پرهیز نمائید.
5- از خوردن چربی ، غذاهای خیلی چرب ، پر روغن و همچنین از خوردن کره زیاد اجتناب نمائید. 6- از غذاهای سرخ شده و کلا" سرخ کردنی پرهیز نمائید.
7- در خوردن شیرینی جات و مواد قندی افراط ننمائید
8- حداقل در سه وعده از وعده های روزانه شما می باید از مواد پروتئینی استفاده شود.
9- از مواد هیدرات کربن دار به میزان کافی می باید در رژیم غذایی گنجانده شود.
10- حجم موادغذایی هر وعده را کنترل نمائید .
11- بدن بطور روزانه نیاز به انواع ویتامین ها دارد و لذا میباید از مواد حاوی ویتامین به میزان کافی استفاده نمود.
12- در طول روز ، هفته و ماه می باید از رژیمهای متنوع و کامل ، همچنین باب میل در صورت هماهنگی با جدول غذایی استفاده شود.
13- مواد غذایی را برای وعده های روزانه در محیط مناسب نگهداری نمائید.
14- هر روز حداقل 10 لیوان آب بنوشید .
15- قبل یا بعد از تمرین و بلافاصله چیزی نخورید (منظور وعده غذایی است)
16- با پرخوری و افراط در استفاده از مواد مختلف خود را دچار سوء تغذیه ننمائید.
17- از مواد غذایی ومکملهای با کیفیت استفاده نمائید.
18- انجام آزمایش ،تست بدنی و همچنین چکاب کلی میتواند کمک خوبی جهت تنظیم رژیم غذایی باشد.
19- مشخص نمودن وضعیت بدن و اندازه گیری مستمر چربی شما را در برنامه ریزی غذایی کمک می کند .
20- هیچگاه برنامه غذایی مطلق و ثابتی را دنبال ننمائید ، سعی کنید رژیم غذایی را متناسب با فعالیت روزانه تنظیم کنید.
21- نوشیدن آب در طول روز به میزان کافی از نکات مهم تغذیه است .
22- رعایت فاصله زمانی قبل و بعد از تمرین ، مهمترین نکته در تغذیه است.
23- فاصله زمانی هر وعده غذا با وعده بعدی متناسب با نوع غذا تعیین می شود و بطور متوسط هر 5/2 الیی ساعت می باشد.
24- در رژیم غذایی بهتر است قبل از تمرین ، بیشتر از مواد کربوهیدرات استفاده نمائید.
25- غذا را با لذت وآرامش میل نمائید تا هضم آن راحت باشد.
26- با میل با پرخوری سر میز غذا مقابله نمائید.
27- تقریبا 2 هفته پس از شروع رژیم غذایی بدن شروع به سوزاندن چربی های اضافی خواهد نمود.
28- رژیم غذایی خود را با دقت ، صبر و استقامت دنبال نمائید.
29- رعایت نکردن حتی یک وعده میتواند بسیاری از زحمات شما را تلف نمائید.
30- چنانچه میتوانید روزانه کمی گریپ فروت و گوجه فرنگی بصورت جدا استفاده نمائید
اگر جواب شما منفی است یا غلو میکنید یا معنی شجاعت را با حماقت اشتباه گرفته اید .
همه ما از ضربه خوردن و آسیب دیدن می ترسیم . در واقع این عکس العمل طبیعی بدن ماست .البته منظور از ترس آن جنبه منفی که معمولاً در ذهن داریم ، نیست.
شاید بتوان با کمی واقع بینی ترس را با قدرت عکس العمل مترادف دانست . یعنی بدن ما به محض برخورد با یک عامل ناشناخته یا تهدید آمیزبلافاصله مقداری انرژی آزاد میکند حال اگر ما برای مقابله با آن عامل خاص تعریفی داشته باشیم انرژی آزاد شده صرف انجام عمل مذکور میگردد (عکس العمل بدن - حالت مثبت) در غیر اینصورت این انرژی خود را به صورتهای مختلف مثل فریاد کشیدن آزاد میکند.
در هنگام کومیته شما باید برای بدن خود در مواجهه با اجرای یک تکنیک تهاجمی توسط حریف یک تعریف ارائه کنید . در غیر اینصورت انرژی که بدن شما در واکنش به اجرای ضربه حریف و قرار گرفتن در حالت خطرناک آزاد میکند با حالاتی چون دستپاچگی ، ترس و در نهایت خارج شدن کنترل مبارزه از دست شما به هدر خواهد رفت .
جایگزین مناسب و در واقع همان تعریفی که ما باید به بدن ارائه کنیم ، همان تکنیکهای دفاعی هستند ، این کار را میتوان با روشهای مختلف تمرینی انجام داد که در اینجا به یک نمونه ساده آن اشاره میکنیم :
از حریف تمرینی خود بخواهید ضربه جودانزوکی خودش را البته با کنترل شدید به روی شما اجرا کنید و شما در عین حال که به او اعتماد دارید سعی کنید که پلک نزده و سر خود را به عقب نکشید و بار ها و بارها این عمل را تمرین کنید بعد از مدتی این عمل را با یک دفاع همانند ناگاشی اوکه انجام دهید.
احتیاج نیست که دفاعی کامل انجام شود فقط برای منحرف کردن ضربه حریف یک اشاره کوچک نیز کافی است .
پس از تسلط کامل به روی آن ضربه ای نیز به عمل خود اضافه کنید ، بدین صورت که در هنگام اجرای تکنیک جودانزوکی از سوی حریف ، شما پلک نمیزنید ، سرتان را عقب نمی کشید و دفاع مناسب انجام میدهید و صربه ای مناسب ( مثل گیاکوزوکی ) انجام می دهید .
تمرینات مکرر با این روش بدن شما را به این تعریف دست پیدا میبکند که با مشاهده برخورد یک ضربه به سمت خود انرژی آزاد شده که بدن شما در واکنش به این حالت انجام داده ، صرف اجرای یک تکنیک دفاعی کند .
البته این حالت به این سادگی که مطرح شد به دست نمی آید ، اما به هر حال غلبه بر ترس مثل هر مهارت دیگری نیاز به تمرین مکرر و پشت کار دارد.
- كاراته –دو با احترام آغاز مي شود و با احترام نيز پايان مي يابد.
2- كاراته حمله نيست.
3- كاراته در جانب عدالت قرار مي گيرد.
4- ابتدا خود و سپس ديگران را بشناسيد.
5- ذهن ماوراي تكنيك است.
6- ذهن بايد آزاد باشد.
7- بي احتياطي سرچشمه مصيبت هاست.
8- كاراته فراتر از دوجو(محل سالن) است.
9- كاراته هنري براي تمام دوران زندگي است.
10- طريق كاراته را در تمامي كارها به كار بگيريد.
11-كاراته همچون آبي جوشاني است، كه اگر حرارت به آن نرسد رو به سردي مي گرايد.
12- به جاي تفكر بر بردن به بهترين عملكرد خود فكر كنيد.
13- تصميمات خود را بر اساس توانايي اتخاذ كنيد.
14- نتيجه نبرد، به نحوه ي استفاده فرد از نقاط قوت و ضعف بستگي دارد.
15- دست و پاي حريف را همانند يك شمشير در نظر بگيريد.
16- با خروج از درون خانه با يك ميليون دشمن مواجه مي شويد.
17- كامائه مخصوص مبتدي و شي ذن تاي ويژه كاراته كاي ماهر است.
18- كاتا را با دقت اجرا كنيد، نبرد واقعي امر ديگري است.
19- به كارگيري نيرو يا عدم اعمال نيرو، ريلكس بودن يا انقباض عضلات و اجراي تكنيك به شكل برق آسا يا نرم و روان تمرين كنيد.
20- در طريق خود، همواره متفكر، كوشا و راهگشا باشيد.
شستن سمومی که در طی زندگی عادی تولید میشود،بدن را پاک میکند.
زندگی مفاصل را تأمین میکند.
پوست را از خشکی محافظت می نماید.
دهیدراسیون احشاء داخلی را حفظ میکند.
دمای بدن را کنترل مینماید.
وقتی بدن گرم میشود،آب به شکل عرق از پوست دفع میگردد.این مساله خوب است چرا که عرق از پوست شما تبخیر میشود و بدن شما سرد میشود.در واقع یک air_conditioner در بدن شما وجود دارد ولی برای اینکه این سیستم به کار خود ادامه دهد،نیاز به جبران آب از دست رفته بدن دارید.اگر به اندازه کافی و در حد جبران عرق از دست رفته آب ننوشید،خون غلیظ شده و جریان خون کند میشود این امر باعث میگردد که فشار بروی قلب وارد شود.در صورتی که کمبود مایع زیاد باشد،بدن شما به اندازه کافی آب برای تولید عرق ندارد.در این نقطه درجه حرارت بدن میتواند تا حد خطرناکی بالا برود.
وجود اینکه یک فرد بزرگسال با چثه متوسط در روز حدود2 لیتر آب از دست میدهد،یک ورزشکار ممکن است در ظرف یک ساعت ورزش شدید قریب به 3 لیتر آب از دست بدهد.در صورتی که این مایعات از دست رفته جایگزین نشوند،ممکن است دهیدراسیون عارض گردد.
کم آبی یا دهیدراسیون یک اثر منفی و شدید روی کارایی ورزشی دارد.در واقع حتی هیدراسیون خفیف تا حد یک درصد کاهش وزن بدن می تواند با ایجاد سرگیجه،سردرد و زمان عکس العمل کندتر باشد و میتواند بر خطر گرمازدگی بیافزاید.
در صورت عدم درمان،دهیدراسیون بدتر میشود و میتواند کشنده باشد.مراقب علایم زودرس هشداردهنده در خودتان و هم تیمی ها باشیدتا از دهیدراسیون اجتناب شود.در صورتی که هر یک از این علائم را مشاهده کردید،به مربی خود اطلاع دهید یا مراقبت طبی فوری طلب کنید.
تشنگي
سوال اینست که آیا احساس تشنگی همیشه با آغار کم آبی همراه است؟پاسخ اینست،نه همیشه.در بسیاری موارد ورزش واقعاً واکنش تشنگی را مختل میکند.به هنگام ورزش شما مقدار زیادی آب را قبل از احساس تشنگی از دست می دهید و قبل از اینکه بطور کامل کم آبی شما جبران شود احساس تشنگی از بین میرود.بنابراین برای تأمین نیازتان به آب نمی توانید به حس تشنگی اکتفا کنید.به عنوان یک ورزشکار،لازم است که بطور آگاهانه بیش از آنچه که دوست دارید آب بنوشید،مصرف کنید،بویژه زمانی که در گرما ورزش میکنید.
ميزان مصرف مايعات در ورزشكاران
بنا به همه دلایل فوق،ورزشکاران لازم است که آب یا سایر نوشابه ها را قبل،در طی و بعد از ورزش مصرف کنند.
قبل از ورزش:یک یا دو لیوان مایعات را دو ساعت قبل از مسابقه یا تمرین بیاشامید تا اطمینان حاصل کنید که بخوبی هیدراته شده اید.پانزده دقیقه قبل از شروع ورزش یک لیوان دیگر نیز بنوشید.
در طی ورزش:در طی ورزش برای جایگزینی مایعات از دست رفته و اجتناب از گرمای بیش از حد هر20- 15 دقیقه ،180-120 سی سی مایعات بنوشید،مایعات سرد بهتر است چرا که به سرعت جذب می شوند و حرارت مرکزی بدن را سریعتر پایین می آورند.
پس از ورزش:این نکته که پس از انجام ورزش به مصرف مایعات ادامه دهید حائز اهمیت است که جبران کم آبی بدن زمان میکیرد.برای اطمینان از اینکه به اندازه کافی آشامیده اید،خودتان را قبل و بعد ورزش توزین کنید.به ازای هر 5/0 کیلوگرم کاهش وزن حداقل 500 سی سی آب مصرف نمایید.این اشتباه را نکنید که وزن کاهش یافته در ورزش مربوط به چربی است،چرا که چربی بتدریج از دست میرود و در مقیاس چند روز،مشخص نخواهد شد.تقریباً تمام کاهش وزن طی ورزش از منشاً آب می باشد.
علائم و خطرات كم آبي در ورزشكاران
دهیدراسیون می تواند نسبتاً سریع عارض شود.ملی همچنین ممکن است ظرف چندین روز ورزش بدون نوشیدن مایعات کافی پدید آید.ورزشکارانی که هر روز یا دوبار در روز و بویژه در آب و هوای گرم و مرطوب بشدت ورزش میکنند ممکن است بازای ها 5/0 کیلوگرم وزنی که از دست می دهند آب نیاز داشته باشند تا تعادل آب آنها مجدداً اعاده شود.به طور معمول نباید در روز وزن شما کاهش یابد،حتی 2درصد کاهش وزن می تواند به کاهش کارآیی منجر شود و معرف دهیدراسیون خفیف باشد.
علاوه بر آب،برخی از ورزشکاران نیاز به جایگزینی الکترولیتهای سدیم و پتاسیم که در عرق از دست می روند،دارند.این امر بویژه در ورزشی که بیش از یک ساعت به طول انجامد صدق میکند.بسیاری از نوشابه های ورزشی حاوی غلظتهایی از الکترولیتها و کربوهیدراتها هستند که جذب آب را تشریع می نمایند.به علاوه الکترولیتهای موجود در نوشابه های ورزشی تشنگی را تحریک میکند،که باعث تحریک فرد به نوشیدن و جبران کم آبی میشود. نوشابه های ورزشی در ورزشکاران استقامتی و نیز افرادی که تا حد توان به طور روزانه تمرین می کنند،یا در چند مسابقه در یک روز شرکت میکنند یا دو جلسه تمرین در روز دارند بیشترین فایده را دارند.
در صورتی که ذائقه و بیزاری مانع نوشیدن مایعات مورد نیاز شماست،نوشابه را بر طریق سلیقه خود برگزینید.(انواع آبمیوه، آب ساده، آب معدنی،نوشابه های ورزشی،لیموناد)شما همچنین میتوانید از غذاهایی که آب زیادی دارند(مثل هندوانه،گوجه فرنگی،کاهو،سوپ)بیشتر استفاده کنید.با این حال آگاه باشید که نوشیدنیهای حاوی کافئین،نظیر قهوه و چای اثر متضادی دارند.کافئین نیاز بدن به ادرار کردن را افزایش میدهد و بنابراین باید در زمان اعاده مایعات از دست رفته،از مصرف آنها اجتناب نمود.به همین ترتیب مشروبات الکلی دارای اثر کاهنده آب بدن هستند.
آسیب ورزشی و پیشگیری از آن از مقولات مهم طب ورزش می باشد.آسیب های ورزشی خوشبختانه اغلب بطور موثر درمان می شوند و اغلب افرادی که دچار صدمه دیدگی ورزشی می شوند به نحو رضایتبخشی دوباره به ورزش باز می گردند. از سویی بسیاری از صدمات ورزشی و عوارض ناشی از آن را می توان پیشگیری نمود
بطور کلی صدمات ورزشی یا بصورت حاد ایجاد می شوند و یا مزمن هستند.
آسیبهای ورزشی حاد:
مثل پیچ خوردگی ها,دررفتگی ها,کبودی ها,خراشیدگی ها, کشیدگی عضلات , رباطها , شکستگی ها , آسیب مغزی , کمر درد حاد , زانو درد حاد و سر درد معمولاً به دنبال ضربه و تروما رخ می دهند.شایعترین آسیب و صدمه ورزشی حاد را کبودی ها و خراشیدگی ها تشکیل می دهند.آسیب و درد مچ پا را شایع ترین آسیبهای ورزشی اسکلتی عضلانی محسوب می کنند و شایع ترین آسیب مچ پا هم پیچ خوردگی مچ پا می باشد که سبب درد پا می شود.
علائم و نشانه های آسیبهای ورزشی حاد عبارتند از:
1- درد شدید و ناگهانی
2- تورم
3- عدم توانایی در تحمل وزن بدن روی اندام تحتانی
4- حساسیت در لمس ناحیه
5- عدم توانایی در حرکت مفصل در تمام دامنه حرکتی آن
6- ضعف شدید اندام
7- در رفتگی یا شکستگی قابل مشاهده
آسیبهای ورزشی مزمن:
معمولاً ناشی از فعالیت بیش از حد و اعمال نیرو بر روی یک بخش خاص از بدن در هنگام ورزش رخ می دهد.
علایم و نشانه های آسیبهای ورزشی مزمن عبارتند از :
1- دردی که با انجام حرکات ورزشی تشدید و با استراحت بهبود می یابد.
2- درد از نوع گنگ و مبهم است.
3- تورم
انواع شایع آسیبهای ورزشی
1- کشیدگی و پارگی های عضلات و رباطها
اسپرین به کشیدگی رباطها ( که استخوانها را به هم ارتباط می دهند ) اطلاق می گردد. علل ایجاد کشیدگی رباطها عمدتاً ضربات هستند که سبب جابجایی استخوانها از هم در محل مفصل و کشیدگی رباط یا پارگی آنها می شوند. این کشیدگی ها 3 درجه دارند که درجه 1 آن کشیدگی خفیف و درجه 3 آن پارگی کامل رباط است. نواحی از بدن که بیشتر در معرض این آسیب قرار دارند عبارتند از مچ پا, زانو و مچ دست است.مثلا کشیدگی رباط های عضلات جمع کننده انگشتان در محل مچ دست از علل شایع درد دست در ورزشکاران است. علائم ایجاد اسپرین شامل درجات مختلفی از حساسیت در لمس محل, درد, التهاب , تورم و عدم توانایی در حرکت عضو یا مفصل و یا شلی مفصل و ناپایداری آن است
استرین به آسیب و کشیدگی واحد عضله – تاندون گفته می شود که اغلب در اثر مقاومت در برابر فشارهای کششی در اثر انقباض شدید عضلانی در ورزش های غیر تماسی ایجاد می گردد. کشش بیش از حد سبب پارگی جزئی در واحد عضله – تاندون میشود . علائم و نشانه های آن شامل درد, اسپاسم عضله و فقدان قدرت عضله, در درجات شدید پارگی عضله.
2- آسیب های زانو :
بخاطر ساختمان پیچیده و متراکم و نیز تحمل وزن بدن مفصل زانو شایعترین مفصلی است که دچار صدمه ورزشی می شود. هر ساله حدود 55 میلیون نفر در آمریکا بخاطر مشکلات زانو معاینه می شوند.
آسیب های زانو می تواند خفیف یا شدید باشد از آسیب های خفیف می توان به زانوی دوندگان ( درد و حساسیت در لمس جلوی و پائین زانو ) و التهاب تاندون ها و رباط های زانو نام برد.
آسیبهای شدید زانو شامل آسیب های استخوانی و غضروفی ( غضروف مفصلی و مینسک ها ) و آسیب های شدید و پارگی های رباطهای زانو ( رباط های صلیبی قدامی و خلفی و رباط های جانبی خارجی و جانبی داخلی ) می باشد.
آسیب دیدگی و صدمات زانو عمدتاً بدنبال چرخش زانو رخ می دهد اما می تواند بواسطه اصابت ضربات, افتادن روی پاها از ارتفاع , پریدن نادرست و دویدن های طولانی و گرم کردن نامناسب روی دهد.
3- درد ساق بدنبال ورزش
درد ساق در هنگام ورزش مسئله شایعی است. درد معمولاً در جلوی قسمت تحتانی ساق پا و نزدیک مچ و یا در سمت داخلی ساق رخ می دهد. این عارضه در دوندگان مشاهده میشود ومعمولا ناشی از شکستگی های استرسی یا خونرسانی ناکافی است. ریسک فاکتورهای این عارضه عبارتند از :
- تمرین بیش از حد
- روش دویدن نادرست
- تمرین های کششی نادرست
- گرم کردن ناکافی
- دویدن یا پریدن بر روی سطح سخت
- کفش نا مناسب ورزشی
4- آسیب های تاندون آشیل:
آشیل تاندون عضله پشت ساقی است و در پشت مچ پا قرار دارد و مچ پا را به عقب می کشد و بطور شایعی دچار آسیبهای ورزشی می شود. طی روند پیری و نیز طی تمرین بیش از اندازه در ورزش این تاندون می تواند دچار التهاب شود. این امر تاندون را مستعد آسیب و پارگی در اثر اصابت ضربه می کند, از سویی بعلت درد ناشی از التهاب فرد از آن پا کمتر استفاده نموده و دچار تحلیل عضلانی و استعداد به صدمات ورزشی دیگر از ناحیه پا می شود.
عمدتاً آسیبهای ورزشی تاندون آشیل در افراد میانسال و مسنی که بصورت گاهگاه ورزش می کنند رخ می دهد. اغلب در اثر افزایش ناگهانی شتاب حرکت دویدن و نیز در هنگام حرکات پرشی فرد دچار آسیب می گردد.
5- شکستگی ها : در ورزش دو نوع شکستگی داریم :
a- شکستگی حاد
b- شکستگی مزمن
شکستگی حاد :
ناشی از اعمال ضربه مستقیم به استخوان است. می تواند از نوع ساده ( شکستگی ساده استخوان با کمترین آسیب به بافت نرم اطراف ) و یا ترکیبی ( بیرون زدگی استخوان شکسته از سطح پوست ) باشد. اغلب شکستگی های حاد اورژانس بحساب می آیند و باید به سرعت درمان شوند بخصوص نوع ترکیبی که در معرض عفونت زخم قرار دارد.
شکستگی مزمن
عمدتاً در پا و ساق و بخصوص در ورزش هایی که تماس تکرار شونده با سطح زمین وجود دارد دیده می شود در ژیمناستیک, ورزشهای رزمی, دو میدانی شایعتر است. اصولاً در این نوع شکستگی واضح استخوانی نمی بینیم بلکه شکستگی ها ریز و کوچک بوده و خود را با درد استخوان در هنگام اعمال نیرو روی استخوان نشان می دهد. البته گاهی هم تورم و حساسیت در لمس محل داریم.
6- در رفتگی ها :
جابجا شدن استخوان های دو طرف مفصل را نسبت به هم گویند. در رفتگی ها عمدتاً در ورزش های تماسی ( فوتبال , بسکتبال و ... ) و نیز ورزش هایی که در آنها کشش های شدید به اندام وارد می شود رخ می دهد. به ترتیب شیوع مفصلهای شایع عبارتند از : شانه , آرنج, مچ دست.
برخورد درمانی با آسیبهای ورزشی:
اول اینکه هرگز زمانی که در هنگام ورزش دچار درد شدیم سعی نکنیم به حرکات و تمرین ادامه دهیم لذا اولین گام توقف فعالیت ورزشی است.
*صدمات و جراحات ورزشی نیازمند اقدام پزشکی:
a . آسیب هایی که سبب درد شدید و تورم و یا بی حسی در اندام شوند.
b. عدم توانایی در تحمل وزن بدن برروی اندام آسیب دیده
c. جراحات و صدماتی که ناشی از یک آسیب قدیمی اند و اکنون در آنها دچار درد شدید ـ تورم و یا ناپایداری مفصلی ( اگر آسیب قدیمی در مفصل باشد ) شده ایم.
*صدماتی که در موارد فوق نگنجیدند را می توان در منزل یا در محیط ورزش درمان نمود :
جهت تسریع بهبودی باید 4 اقدام بعد از آسیب دیدگی ورزشی تا حداقل 48 ساعت بعد انجام گیرد.
1- استراحت : توقف فعالیت ورزشی و استراحت دادن به ناحیه صدمه دیده اولین قدم است. چنانچه ناحیه صدمه دیده مثلاً در پا است بخاطر نیاز به انجام فعالیتهای روزانه می توان از عصا استفاده نمود تا به عضو صدمه دیده فعالیتی وارد نشود.
2- درمان با یخ: برای انجام یخ درمانی باید کیسه حاوی یخ را به مدت 20 دقیقه برروی محل آسیب قرار دهیم و این کار را 8-4 بار در روز انجام می دهیم. توجه شود که زمان فوق نباید بیش از 20 دقیقه باشد. سرما درمانی سبب کاهش التهاب و تورم و درد می گردد.
3- فشار موضعی محل آسیب : با بانداژ کردن محل آسیب می توان از میزان تورم و التهاب کاست و روند بهبودی را تسریع نمود.
4- بالا نگه داشتن محل آسیب : در صورت آسیب دیدگی زانو, آرنج, اندام فوقانی و تحتانی می توان آنها را بالاتر از سطح قلب قرار داد. این امر به کاهش آزاد سازی فاکتورهای التهابی می انجامد و روند بهبودی را شدت می بخشد.
درمان های اختصاصی :
در بالا اشاره شد که برای تمامی آسیبهای ورزشی می توان با استفاده از 4 مورد استراحت دادن, بالا نگه داشتن سرما درمانی و فشار موضعی درد و تورم را کاهش و روند بهبودی را تسریع نمود. اما درمانها و روشهای خاصی هم برای درمان آسیب های ورزشی وجود دارد که در زیر به اختصار در مورد آنها توضیح می دهیم:
1) داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی اولین مرحله از ترمیم آسیب همان ایجاد التهاب در محل آسیب است. در واقع بوجود آوردن گرمی , تورم و حساسیت در لمس که نشانه های التهاب هستند اولین مرحله از ترمیم آسیب دیدگی است. اما التهاب شدید می تواند مضر باشد لذا برای کاهش آن اقدام می کنند. پزشکان از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن, ناپروکس و آسپرین برای این منظور استفاده می کنند. این داروها هم درد و هم التهاب را کاهش می دهند. داروی استامینوفن هم جزو این گروه است اما فقط ضد درد است و ضد التهاب نیست.
2) جراحی : در برخی موارد جراحی جهت ترمیم بافت همبند ( عصب ـ عروق ) و نیز شکستگی های ترکیبی لازم است. البته طیف وسیعی از آسیبهای ورزشی نیازی به جراحی ندارند.
3) درمانهای بازتوانی : بازتوانی به برنامه ای چند مرحله ای برای بازیابی توان و انعطاف عضو صدمه دیده به ما قبل آسیب دیدگی است. در اغلب آسیب ها باید هر چه سریعتر حرکات شروع شوند ( بعد از رفع درد ) این شروع زودرس فعالیت می تواند به بهبودی کمک شایانی کند باید در دامنه حرکتی مفصل انجام داد پس از اینکه در تمام دامنه حرکت قادر به حرکت شدیم باید شروع به انجام حرکات کششی نمائیم و بعد به حرکات قدرتی برای تقویت عضلات بپردازیم. توجه داشته باشیم حرکات را تا جایی ادامه بدهیم که درد نداشته باشیم به عنوان مثال چنانچه در دامنه حرکتی مفصلی در جایی درد گرفت تا آنجا که درد نیاید مفصل را حرکت می دهیم. یک برنامه بازتوانی کامل باید شامل ورزشهایی برای افزایش انعطاف پذیری, قدرت و حس عمقی باشد.
4) تحریک الکتریکی : تحریک الکتریکی مداوم سبب بهبود درد یا جلوگیری از انتقال پیام درد از اعصاب به مغز می شود. از سویی دیده شده که سبب کاهش تورم و حفظ قدرت عضلانی و جلوگیری از تحلیل عضله می گردد.
5) سرما درمانی : با کاهش خونرسانی به عضو صدمه دیده سبب کاهش التهاب و درد می گردد. عمدتاً در 48 ساعت اول کاربرد دارد.
6) گرما درمانی : با افزایش خون رسانی سبب تسریع روند بهبودی و کاهش درد می شود اما در 48 ساعت اول نباید استفاده شود. عمدتاً در 48 ساعت اول سرما درمانی و بعد از آن گرما درمانی می کنیم.
7) اولتراسوند: امواج پرفرکانس اولتراسوند سبب ایجاد گرمای عمقی در بافت آسیب دیده می شود و روند بهبودی آسیب ورزشی را تسریع می کند.
8) ماساژ درمانی : با افزایش جریان خون عضو بهبود را تسریع می کند. در فاز حاد نباید انجام گیرد.
جلوگیری از آسیبها و صدمات ورزشی :
در اطفال و نوجوانان :
• گرم کردن کافی قبل از انجام حرکات ورزشی حتی حرکات مداوم ورزشی.
• عدم وادار کردن اطفال به تمرین بیش از حد
• عدم انجام حرکات ورزشی که در آنها زانوها به طرفین بیش از حد کشیده شوند مثلاً از آنها بخواهیم که زانوهای خود را زیاد از هم باز یا بسته کنند در حالیکه پاهای آنها روی زمین است.
• انجام حرکات کششی برای گرم کردن بخصوص برروی تاندون آشیل, عضلات پشت ران و عضله چهار سر جلوی ران.
• انجام حرکات برای سرد کردن بدن بعد از انجام فعالیت مثل راه رفتن بعد از انجام دو میدانی و عدم قطع ناگهانی فعالیت.
• استفاده از کفشهای مناسب ورزشی.
• استفاده از وسایل محافظتی مثل مچ بند, ساق بند و زانو بند.
• استفاده از نرم ترن سطح برای ورزش: تا حد امکان از دویدن و یا تمرین بر روی سطوح سخت مثل آسفالت پرهیز گردد.
• هنگامی که زانو در حالت غیر دینامیک خم است زاویه خم شدگی آن بیش از 90 درجه نباشد.
در بالغین :
• هرگز ناگهانی و متناوب ورزش نکنید مثلاً در یک روز در هفته و آنهم شدید. سعی کنید بطور پیوسته و مداوم تمرین کنید. اغلب آسیب ها مثل آسیب تاندون آشیل که بسیار شایع است در افرادی که ناپیوسته تمرین می کنند رخ می دهد.
• اصول ورزشی را که انجام می دهید بخوبی یاد بگیرید انجام صحیح حرکات مهمترین روش برای جلوگیری از آسیب ورزشی است.
• هرگز بیش از حد توان فشار نیاورید.
• هرگز بیش از اندازه تمرین نکنید.
• محدودیت بدن خود را بشناسید هرگز توانایی های شما در صورتی که میانسال هستید مثل دوران جوانیتان نیست . فعالیتهای خود را متناسب با سن و وضعیت بدنی طراحی کنید.
• بر شدت تمرین خود آهسته آهسته بیفزایید.
• تمرکز خود را بر بهبود وضعیت قلبی- عروقی,انعطاف پذیری و افزایش قدرت همزمان بگذارید. توجه به یک بعد مثلاً افزایش قدرت از کارایی شما می کاهد و شما را مستعد آسیب می کند.
• حتماً قبل از انجام ورزش حداقل 15 دقیقه حرکات کششی انجام دهید.
• حتما بعد از انجام ورزش به آرامی خود را سرد کنید و یکباره از فعالیت دست نکشید.
در زمینه آسیب های ورزش بانوان :
برای جلوگیری از آسیب های ورزشی زنان تاکید بر روی افزایش قدرت عضلانی اولین توصیه است که باید به آن توجه گردد. خانمها باید از ورزش بیش از حد مثل انجام ورزشهای شدید هوازی جهت کاهش وزن پرهیز کنند چرا که این ورزش شدید می تواند به اختلال سیکل ماهانه و یا قطع آن منجر گردد. چنانچه میزان چربی بدن زنان کمتر از 25% کل وزن بدن باشد در آنها قطع سیکل ماهانه رخ می دهد لذا ورزش متناسب توصیه می گردد.
سایر توصیه ها برای جلوگیری از آسیب ورزشی بانوان مثل ورزشکاران بالغ است که اشاره شد.
سرعت و زمان سنجی مکمل یکدیگرند. یک ضربه سریع قوی نخواهد بود، مگر
اینکه با زمانسنجی دقیق اجرا گردد. شما مجبور نیستید که با شتاب یا نا منظم
حرکت کنید. اکثر اوقات یک حرکت نرم و بدون عجله که براحتی و بدون آمادگی
قبلی، انجام شود به هدف اصابت خواهد کرد.
زمانسنجی یعنی توانایی درک زمان مناسب برای انجام حرکت حمله یا دفاع ،
اینکه حریف چه وقت برای حرکت برنامه ریزی کرده و آماده میشود، چه موقع
در نیمه حرکت خود است، چه وقت تحت تأثیر فشار عصبی قرار دارد، وبالاخره چه
وقت تمرکز وی در حال رکود است و یا اصلا تمرکز ندارد.
زمانسنجی یعنی اجرای صحیح یک ضربه هنگامی که حریف به شما نزدیک شده
و یادرحال نزدیک شدن است. اگر وقت را تنظیم نکنید و ضربه را خیلی زود پرتاب
کنید، انرژی خودرا بیهوده به هدر داده اید، چراکه قدرت ضربه هنوز توسعه نیافته
است. تنظیم زمان یک ضربه راز ضربه های قوی است. اما هیچکس نمیتواند
حتی با زمانسنجی دقیق هم ضربه های قوی بزند مگر اینکه به قدرت و توانائی
خود اطمینان کامل داشته باشد. مسئله زمانسنجی ممکن است یک مسئله
ذهنی باشد مخصوصا وقتی ریتم حرکت قطع میگردد. در این صورت ذهن شما
در سازش و هماهنگی با یک خلل ناگهانی که برای مدت کمتری از یک لحظه در
حرکت شما ادامه میابد، با اشکال مواجه میشود. این ریتم یا آهنگ مغشوش
کننده است چرا که شما انتظار یک حرکت کامل را دارید، درحالیکه حریف شما
در نیمه کار یعنی قبل از زمان مورد انتظار، حمله میکند.
وقتی دو حریف از نظر سرعت و هماهنگی با هم برابر باشند، سرعت نمیتواند
بعنوان عامل اصلی در اولویت قرار گیرد. البته آنکه اول حمله میکند بر حریف
خود برتری دارد، اما مزیت برتر ازآن کسی است که میداند چگونه ریتم حرکت را
قطع کند. حتی با سرعت متوسط هم میتوانید با حرکت غیر منتظره خود حریف
را هنگامی که ریتم حرکتش به هم خورده و قادر به برقراری توازن و تعادل سریع
نیست، از حرکت باز دارید.
دو روش رزمی معرف و مهم که در دنیا آموزش داده می شود عبارت است از کاراته و تکواندو .
بسیاری از مردم تفاوت این دو نوع ورزش رزمی را نمی دانند . شباهت بین این دو در پوشش کاراته کاران و تکواندو کاران است . که در هر دو از لباس هایی سفید با کمربندهایی رنگین استفاده می شود . کاراته سنتی در جزیره اوکیناوا واقع در ژاپن و با تأثیر فراوان از فنون رزمی چینی توسعه یافت . در واقع سبک های متفاوتی از کاراته وجود دارد اما امروزه تمامی آنها را با عنوان فنون رزمی ژاپنی می شناسند .
رنگ های متفاوت کمربندهای نیز نشان دهنده درجه رزمی کاران می باشد به این ترتیب که رنگ سفید برای مبتدیان و رنگ مشکی برای رزمی کاران در سطوح بالاتر می باشد . در بین دو رنگ ، رنگ های متنوع دیگری وجود دارد .
تکواندوی مدرن پس از تأثیرپذیری از کاراته ژاپنی ، در هنگام اشغال این کشور توسط ژاپن در کره توسعه یافت .در واقع تکواندو نوعی کاراته کره ای می باشد.آنها از لباس های سفید با کمربندهای رنگین . همانند کاراته ، در این ورزش استفاده کردند،امروزه دو سبک اصلی در تکواندووجود دارد که یکی از آنها تحت نظارت فدراسیون بین المللی تکواندو و دیگری تحت نظارت فدراسیون جهانی تکواندو قرار دارد .
بسیاری از آموزشگاه ها نیز نوارهای مشکی را به یونیفرم های سفیدشان افزوده اند که نشان دهنده همان کمربند مشکی می باشد .
در آموزشگاه های مرتبط با فدراسیون جهانی تکواندو از لباس هایی با یقه هفت استفاده می شود . سبک های کره ای دیگری وجود دارد که عبارتند از :
تانگ سودو(tang soodo) و موداک کوآن (moo duck kwan) برخی آموزشگاه های کاراته و تکواندوی آمریکایی علاوه بر رنگ سفید از لباس هایی با رنگ قرمز ، مشکی و آبی استفاده می کنند . می توان این اصل را در کاراته عمومیت داد که کاراته کار در حین تمرین یا مبارزه 60 درصد از بازوها و دست های خود برای ضربه زدن و یا بلوکه کردن ضربه حریف و 40 درصد از پاها ، برای ضربه زدن استفاده می کنند . این تفکیک در بسیاری از اشکال و کاتاهای کاراته دیده شده است .
کاتاهای که در آن اصولی گنجانده شده که شرایط مبارزه با دشمنان فرضی را با استفاده از تکنیک های فنون رزمی شبیه سازی می کند اما در تکواندو این درصدها درست برعکس کاراته است . یعنی 40 درصد استفاده از دست ها و 60 درصد استفاده از پاها برای ضربه زدن به سر حریف ، تأکید بیشتری شده است .
تکواندوکاران بیشتر از حرکات پرشی استفاده می کنند و در همان حال که بین زمین و هوا هستند تکنیک های ضربه زدن با پا را اجرا می کنند . فرم های تکواندو نسبت به کاراته از پیچیدگی کمتری برخوردار می باشد . برخی از آموزشگاه های تکواندو نیز به خاطر به کارگیری شکل متفاوتی از کاراته در برنامه آموزشی خود معروف می باشند
یک کیوکوشین کارم کسی که هر روز بعد از تمرین سخت, بعد از خستگی بسیار, احساس شادابی دارم
من یک کیوکوشین کارم کسی که از زخمهای مبارزه لذت می برم...
من یک کیوکوشین کارم کسی که به زخمهای دستانم افتخار می کنم...
من یک کیوکوشین کارم زخم هایم را خودم می بندم, بارها با همین زخم ها به میدان نبرد رفته ام, انقدر با روح حقیقت یکی شده ام که هیچ دردی نمیکشم!
من یک کیوکوشین کارم کسی که اگر مبارزه نکنم دلم برای زخمهای مبارزه تنگ می شود...
من یک کیوکوشین کارم کسی که نه تنها با جسم بلکه با روح خود ورزش می کنم...
من یک کیوکوشین کارم کسی که در پشت این چهره عبوس قلبی مملو از آرامش را در حصار سینه محبوس کردم...
ضرباتم گر چه سنگین و با قدرت نواخته می شود ولی انرژی از خشم و غرور در آن نمی بینم من یاد گرفتم تحت هر شرایطی تا آخرین لحظه بهترین باشم من از شکستهایم راه پیروزی را یاد گرفتم افتخار من در اوج بودن نیست پیروزی من در بازگشت مجدد است کیوکوشین راه من است راه سربلندی و افتخار است...
از هر تیره و نژادی که باشی میشناسی ام, چرا که من یک کیوکوشین کارم...
.
.
به من اینگونه نگاه نکن
.
.
کیوکوشین تمام زندگی من است
لطفا یک لحظه تامل کنید حتما فیلمهای پرزد وخورد یادتان می آید یا تصویر شخصی که لباس سفید پوشیده ومبارزه می کند شاید تصویر یک فرد خشن وقلدررا دارید که بیخودی فریاد می کشد یااینکه فکرمی کنید کاراته یک ورزش بسیار خطرناک و آسیب رسان جسمی است که روحیه خشونت را در انسان تقویت می کند وباید به آگاهی تان برسانم کلیه مطالب بالا نادرست می باشد اساسا کاراته ورزش نیست بلکه راهی است برای تندرستی وسلامتی جسمی وپالایش روحی از آلودگی ضد انسانی ودر نهایت دست یابی به یک زندگی آرام و بهتر، یعنی بوسیله تمرینات انسان ساز کاراته شخص تبدیل به فردی کامل تروبا شخصیت والاو مکارم اخلاقی باارزش بشود کاراته نوعی فلسفه زندگی است که در دو بعد تن وروان بطور موازی گسترده وفعال است نخست اینکه با تمرینات مستمر و منظم ورزشی که همگی بربنیان علمی وفیزیکی حرکتی ومفاصل واندامهای بدن استوارند شخص کاراته کابعد از چند ماه به شکلی منطقی دارای عضلات ومفاصل قوی وبدنی با استقامت فوق العاده خواهد گردید وچون این تمرینهابراساس اصول علمی حرکت شناسی مفاصل بدن پایه ریزی شده ازاین روآسیب پذیری شخص ورزشکاردرطول تمرین تقریبا به میزان صفرمی رسد وازطرفی دیگربخاطراین که درطول جلسه های تمرین هنرجوی کاراته شناختی نسبی پیرامون فیزیولوژی بدن وحرکات ورزشی پیدا می کند خود وی نیز تا حدود زیادی در رابطه باانجام حرکتهای مضروغلط محتاط شده وازکژروی خود دارای می کند سوم بدلیل اینکه ماهیت اصیل کاراته برمبنای تواضع وفروتنی وادب واحترام متقابل بین افراد ودوری ازخشونت بناشده وبراجرای درست این اصول تاکید ورزیده می شود شخص کاراته کا ناخود آگاه در مسیر اعتلای انسانی رشد کرده وارتفاء فکری پیدا می کند و حتی اگر درابتدا شرور بوده وبا نیتی شربه کاراته رو آورده باشد بعد از مدتی بطورمنظم وطبیعی اصلاح گشته وبه سمت خیر تغییرجهت می دهدوچون فنون کاراته برپایه حرکت مفاصل و بسیارنرم و سبک بصورت لحظه ای انجام می گردد و هیچ فشار اضافه بر توان به شخصی وارد نمی آورد از این روکودکان6-5 ساله تاافراد سالمند چه زن وچه مرد به راحتی قادر به تمرین ویادگیری کاراته خواهند بود بطورکلی کاراته باعث می شود شخص ازنظر فیزیکی دارای جسم سالم وتندرستی گردد عضلات قلب قوی وحجیم گردند حجم ریه در اثردم وبازدم زیاد افزایش یافته وهوای مانده داخل شش ها به خوبی تخلیه شود معده وروده عمل هضم ودفع را بهتروسریعترانجام خواهدداد به وسیله عرق کردن سموم بدن مرتب دفع شده وسلامت جسمی سرحالی ونشاط بی اندازه ای رابه شخص کاراته کاارزانی می دارد شخص که کاراته کار می کند بهتر وبسیار بیشتر از اشخاص دیگر قدرت فراگیری و درک ذهنی دارد و آماده فعالیتهای گوناگون مغزی (درس خواندن . مطالعه و ...) خواهد بود.
از نظر روانی نیز علاوه بر تمرین مکرر و اصرار دائم مربی به حفظ تواضع و احترام متقابل اجتماعی موضوعاتی نظیر اعتماد به نفس- تقویت اراده- حس نوع دوستی - همکاری متقابل - از بین بردن ترس - اجتناب از خشونت و پرخاش گری - رفتار ملایم - مطالعه -آرامش فکر و ذهن و تخلیه مشکلات روانی- صمیمیت و نهایتا گسترش دوستی در شخص کاراته کا تقویت شده و انگیزه بیشتری نسبت به پرورش و آموزش خود نشان خواهد داد و همانگونه که دارای جسمی متناسب و نیرومند میگردد. دارای روحی بزرگ و طبعی والا و درکی وسیع و به غایت شانی بلند مرتبه در مراتب عالیه اجتماعی و انسانی خواهد شد.جسمی قوی و نیرومند جایگاه مغزی قوی و فکر و شعوری توانمند خواهد بود. دوست عزیزی که به کلاس کن شین کان کاراته آمده ای امیدواریم در مدتی که به تمرین مشغول خواهید بود استفاده مطلوبی از کلاس ببرید و شاهد پیشرفت شما تا درجه های بالا باشیم . کن شین که مخفف شده جمله (کن شین کان کاراته دو) می باشد. یکی از سبکهای کاراته است.کاراته که امروزه در قالب ورزش عرضه می شود در طول سالیان و قرون متمادی و قدم به قدم جمع گشته تا مجموعه ای به شکل امروزین آن شده است. البته کاراته در شکل کنونی انش توسط استاد فوناگوشی گیچین مبتکر سبک شوتوکان حدود 60 الی70 سال پیش معرفی شده. با لباس سفید و درجه بندی کمربندها، در ابتدا تنها کمربند سفید- سبز - قهوهای و سیاه در رده بندی کلاسهای کاراته استفاده می شد باگذشت سالها افراد با سابقه وپیش کسوت که سالیان زیادی به امر یادگیری و آموزش کاراته مشغول بودند.هنر رزمي كاراته با انجام تغییراتی در چگونگی اجرای فنون و نوگرائی و ابداع کردن تکنیکهای جدید و مدرن تر بانی پیدایش سبکهای جدید و نوین شدند.
معرفي سبك هاي ورزش كاراته
* سبک های کنترلی كاراته عبارتند از:
* شوتوکان بنيان گذار: گيچين فونا کوشی. در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو میشود .
* شيتوريو بنيان گذار: کنوا مابونی. شيتوريو متشکل از دو سيستم ناهاته و شوری ته در کاراته می**باشد.
* گوجوريو بنيان گذار: میاگی چوجون. گوجوريو روش سفت و نرم، که در اوکيناوا شکل گرفت و و متعلق به سيستم ناهاته در کاراته میباشد.
* وادوريو بنيان گذار: اوتسوکا هيرونوری. وادوريو يعنی : راه صلح، روش صلح، روش صلح جويانه.
* سبک نيمه کنترلی عبارت است از:
* کيوکوشين بنيان گذار: ماسوتاتسو اوياما کيوکوشين کای، از عناصر مختلفی که نشات گرفته از تجريبات اوياما وسبک های ديگر است، به وجود آمد.
نيوفول كنتاكت كاراته چيست ؟
نیوفول کنتاکت کاراته چیست ؟
نیوفول کنتاکت کاراته یک سبک مدرن و پیشرفته بوده که در آن تکنیکهای سنتی کاراته را که از کارآیی کمی برخوردار بودند به دور انداخته و تکنیکهایی را با کارآیی زیاد چه در دفاع و چه در حمله جایگزین آن کرده اند و هرتکنیک دفاعی و حمله ای دارای مسیر هندسی مشخصی میباشد تا در کوتاهترین زمان ممکن پرقدرترین و سریعترین ضربه حمله و یا دفاع را بتوان انجام داد .این سبک زیبا و مهیج دارای کاربرد بسیار موثر در مسابقات رینگی آزاد میباشد و کلیه تکنیکهای کیک بوکسینگ و موی تای در آن بکار برده میشود و علاوه بر آن دارای یک سری تکنیکهای پایه و همچنین فرمهای زیبایی که علاوه بر زیبایی دارای کاربرد مبارزه ای نیز هستند و کلا یک سبک امروزی ، مدرن و کاربردی میباشد .
این سبک در سال 1982 توسطکانچو هیروهیتو میاگاوادر ژاپن بنیانگذاری شد و طرفداران بسیار زیادی را پیدا کرد و میتوان گفتاولین سبک فول کنتاکت ژاپن نیز میباشد مسابقات این سبک بصورتهای مختلف حرفه ای و آماتور برگزار میشود و همچنین روشهای متعددی نیز دارد که از جمله مسابقات بهروش کیک بوکسینگ موی تای ، بادی کنتاکت ، سمی کنتاکت و سوپر سیف نیوفول کنتاکت و روش مخصوص نیوفول کنتاکت کاراته برگزار میشود .
سایکو شیهان اکبر طالعی نائب رئیس سازمان جهانی و رئیس سبک نیو فول کنتاکت کاراته در ایران و خاور میانه میباشند که مدت ده سال در ژاپن و در مرکزیت سبک نیو فول کنتاکت و مستقیما زیر نظر کانچو میاگاوا تعلیم دیده اند .
از مقامهای ورزشی ایشان می توان به ترتیب زیر نام برد :
مقام قهرمانی مسابقات نیو فول کنتاکت کاراته سراسری ژاپن در سالهای 1991 و 1992 ، نایب قهرمان المپیک کاراته در توکیو(سوپرسیف کاراته ) در سال 1992 و جایزه مبارزه شجاعانه در مسابقات کاراته فول کنتاکت در همان سال و از سال 1993 بعد از گرفتن لیسانس حرفه ای وارد عرصهمسابقات حرفه ای شده و بعد از مبارزات بسیار زیادی که انجام دادند توانستند قهرمانی کمربند طلائی حرفه ای مبارزات آزاد داخل رینگ ( یعنی مسابقات کیک بوکسینگ و فول کنتاکتکلیه سبکهای آزاد در ژاپن ) در سا لهای 1994 و 1995 و 1996 را از آن خود کنند و قهرمان جهان نیو فول کنتاکت کاراته در سال 1996 و 1997و همچنین اولین و تنها ایرانی شرکت کننده در مسابقات جایزه بزرگ k-1به همراه اندی هوگ و دیگر قهرمانان k-1 در تاریخ 4/5/1995 و یکی دیگر از افتخارات ایشان مبارزه با لئون اسپینکس قهرمان بکس سنگین وزن حرفه ای جهان و کسی که محمد علی کلی را ناک اوت کرده درتاریخ 29/8/1993 درژاپن
مسابقات حرفه ای بسیار زیاد دیگری با کشتی کج کاران و شوتینگ و تکواندو ودیگر رشته های رزمی که در تک تک این مسابقه ها ایشان برتری نیو فول کنتاکت کاراته و تلاش خود را به رخ حریفان خارجی خود کشیدند .
ایشان در حال حاضر با داشتن درجه ( سوپر استار ) بالا ترین درجهیک ورزشکار حرفه ای از فدراسیون کیک بوکسینگ فول کنتاکت ژاپن و لیسانس مربیگری درجهیک فول کنتاکت و کیک بوکسینگ و دان 6 نیو فول کنتاکت کاراته از ژاپن و با داشتن مدرک سایکو شیهانی ( بالاترین درجهمربیگری در ژاپن ) و با کوله باری از تجربه و افتخار به همراه سبکی جدید که در میادین حرفه ای امتحان پس داده است ، برای خدمت به ورزش فول کنتاکت کشور و جوانان میهن اسلامی به و طن باز گشتند
کیوکوشین كاراته
کیوکوشین
کیوکوشین کای یکی از سبک های کاراته و یکی از محبوب ترین رشته های رزمی در سراسر دنیاست. این رشته توسط ماسوتاتسو اویاما (۱۹۹۴-۱۹۲۳) رزمی کار اسطوره ای کره ای الاصل بنیان نهاده شد.
این رشته از عناصر مختلفی نشأت گرفته که شامل تجریبات اویاما و تکنیک های دیگر سبک های کاراته است، به وجود آمد. کیوکوشین کای از سه لغت کیوکو ((بالاترین ،نهایت)) شین ((حقیقت، روح)) و کای ((گروه و انجمن)) ترکیب شده*است.
این رشته در ابتدا اویاماریو و اویاما کاراته جوجیتسو نیز نامیده می*شد. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. کیوکوشین کای یکی از سبک های کاراته است و برای کاستن مقاومت حریف، تکنیک*ها به طور متوالی اجرا می شود. این سبک تأکید زیادی بر روی تمرینات تنفسی و استقامتی دارد.از اینرو هنرجوی کیوکوشین بعد از سالها تمرینات مکرر دارای اندامی ورزیده می گردد . در سبک کیوکوشین تکیه اصلی بر حفظ سلامتی جسمی و روحی حریف است در مبارزات کیوکوشین و اساسا در فلسفه آن پیروزی به هر قیمتی بر حیرف مقابل معنی ندارد در مبارزات کیوکوشین دو حریف رودررو به چشمان یکدیگر مینگرند و شجاعت و شهامت و دلیری را به هم منتقل میکنند اگر حریف به زمین بخورد حیرف دیگر به وی احترام گذاشته عقب می نشیند در فلسفه متعالی کیوکوشین هدف غائی تناوری جسم برای رسیدن به مکارم عالیه اخلاقی است و به هیچ روی خشونت در سبک کیوکوشین وجود ندارد اساسا خشونت و کیوکوشن در تقابلند نه در تعامل مثل اینست که بگوئیم رفتیم کوه شنا کردیم . کیو کوشین نه تنها خشن نیست بلکه روحیه لطافت .افتادگی و بزرگ منشی را در هنرجو پرورش می دهد دوجوی مرکزی این سبک هونبو نام دارد و در سال ۱۹61 توسط اویاما در توکیو افتتاح شد.بعد از فوت اویاما افراد زیادی مدعی رهبری سازمان شدند که از آن میان کانچو یوشیکازو ماتسوشیما به واسطه منش و کردار والایش از سوی غالب نمایندگان بعنوان رهبر جدید سازمان پذیرفته گردید. بنيانگذار اين سبک در ايران کانچو یوسف شيرزاد مي باشد.
فاوت کن شین کان کاراته با دیگر سبک ها
تفاوت کن شین کان کاراته با دیگر سبک هاي كاراته
تفاوت کن شین کان کاراته با دیگر سبکها
غالب سبکهای کاراته از اصول پایه یکسانی استفاده می کنند مثل : درجه بندی- کمربند- لباس سفید- احترام(اوس-)ایستادنها (داچی) ضربات - دفاع و ... ولی تفاوت آنها با یکدیگر در چگونگی به کار گیری این اصول می باشد.
اصولا سبکهای کاراته را به دو دسته ایپون و اوپن یا غیر آزاد و آزاد تقسیم بندی میکنند. کن شین کان کاراته یکی از سبکهای اولیه و اصلی گروه آزاد (اوپن) است در سبک کن شین کان کاراته توجه خاصی روی قدرتبدنی و استقامت جسمانی وجود دارد از این رو بعد ازگذشت چند سال هنرجوی کن شین کان کاراته دارای اندامی تنومند و عضلاتی بسیار قوی و قدرت بدنی زیادی خواهد شد. البته علاوه بر مسائل جسمانی در ابعاد معنوی اصولی مانند نظم و انضباط ، دقت عمل- تمرکزذهنی- ادب و احترام - تواضع و فروتنی و دیگر مفاهیم عالیه انسانی و اجتماعی به طور مستمر تمرین و آموزش داده می شود.به طوری که در مقیاس عملی افراد رده بالا (کسانی که مدارج عالیه را در کاراته دارند)
از شخصیت اجتماعی قوی و با اعتماد بنفسی برخوردارند، دارای اخلاق نیکو و رفتار پسندیده میباشند و اکثرا در موقعیتهای اجتماعی خودشان موفق هستند و غالبا دارای تحصیلات عالیه بوده و از درک و شعور مقبولتری در مقایسه با دیگران برخوردارند.
به طور کلی بایستی یا دآور شویم که در تجربه و عمل ثابت گردیده افرادی که به ورزش کاراته روی می آورند بعد از چند سال چنان شخصیتی والا و ارزشمند در کنار اندامی زیبا و قدرتمند پیدا میکنند که در حالت عادی انتظار چنین پیشرفت هائی از این افراد کمتر مدنظر بوده است.امیدوارم در عمل خود شاهدی به مدعاهای ما باشید.
دستیابی به شرایط ویزه معنوی و روانی کاراته مستلزم احاطه بر توانائیهای فیزیکی و جسمی است یعنی میبایستی با ممارست و پیگیری مدام اندامهای بدن را به گونه ای پرورش و رشد داد تا امکان یادگیری فنون و تکنیکهای پیچیده کاراته فراهم شود.
همه فنون کاراته بر مبنای علمی استوار است یعنی بنیانگذاران و پیشگامان با دقت نظر و مطالعه و تحقیق و رفع نواقص هر فن و اصلاح و تکمیل آن در طول سالیان متمادی و مطابقت آنها با روشهای علمی. پزشکی و حرکت مفاصل، کاراته را به شیوه امروزین به دست ما رسانده اند هرچند گاه نیز یک استاد با دیدی کارشناسانه و ارائه نظری تازه در باب یک یا چند حرکت با تکیه بر مفاهیم علمی کاراته را متحول نموده اند کن شین کان کاراته به معنای مشت حقیقی و واقعی است و سعی بر این دارد که انسان باغلبه فیزیکی براندامهای جسمش ودستیابی به یک قدرت فنی وتوان بدنی فوق العاده بایستی به اعتلای روح وروان وابعاد معنوی خودش بپردازد تابه نهایت حقیقت (کمال) برسد چون کلیه اصول کاراته دارای منطق علمی است پس یادگیری وآموزش آن نیز بایستی براساس روشهای علمی وریاضی وتربیت بدنی صورت گیرد تابهترین بازده وکارائی حاصل شود چه عدم توجه به مطالب علمی ورزش امکان کج روی و وارد آوردن آسیب وناراحتی رابه دنبال خواهد داشت بطور مثال درحدود 6ماه طول می کشد تاعضلات-تاندونها و مفاصل یک فرد مبتدی از نظر فیزیکی آمادگی لازم راپیدا کند تامربی بتواند فنون خاص ودروس اصلی کاراته رابه وی آموزش دهد لازمه این مهم حضور مرتب وبی وقفه هنر جو در طول این مدت است البته اگر کسانی سابقه تمرینات ورزشی در رشته دیگری را داشته باشند مدت آمادگی جسمانی آنها کاهش خواهد یافت.
بنیان گذار سبک کان ذن ریو درایران استادفرهاد وارسته دارای درجه استادی در رشته علوم سیاسی از دانشگاه میشیگان آمریکا و دارای درجه کارشناسی در رشته های فیزیک،شیمی و زیست شناسی از دانشگاه جنوا است.شینان فرهاد وارسته دارای کمربند سیاه دان نه و داور بین المللی می باشد.
وی در سال 1345کاراته را بنیان گذاری کردو درسال 1347اولین باشگاه رسمی کاراته را در ایران دایر نمود و سازمان کاراته کان ذن کای را بنیادنمود.
وی در کنگره جهانی سال 1972 که در مسابقات قهرمانی جهان در پاریس برگذار شد به عنوان نایب رئیس اتحادیه جهانی سازمانهای کاراته برگذیده شد.
البته به جزوی کسانی چون مرحوم استاداستکانچی ، محمداتحاد ، جمشید سلیمی ، محمد آرین خو و...درایران فعالیت کردند.
کیوکوشین کای، از عناصر مختلفی که نشات گرفته از تجریبات اویاما وسبک های دیگر است، به وجود آمد. کیوکوشین کای از سه لغت کیوکو (( بالاترین ،نهایت )) شین (( حقیقت، روح )) و کای ((گروه و انجمن )) ترکیب شده است. نام دیگر این سبک اویاماریو است. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. کیوکوشین کای یکی از سبک های آزاد کاراته است و برای کاستن مقاومت حریف، تکنیک ها به طور متوالی اجرا میشود. این سبک تاکید زیادی بر روی تمرینات تنفسی و حرکاتی که در کاراته دو ممنوع شده است دارد. دوجوی مرکزی این سبک هومبو نام دارد و در سال ۱۹۵۵ توسط اویاما در توکیو افتتاح شد.
در 27 جولای 1923 میلادی جوانی که بعدها ماسوتاتسو اویاما نام گرفت و سوسای (سوسای به معنای بنیان گذار است) انجمن جهانی کیوکوشین شد در کره به دنیا آمد.
در سال 1947 اویاما در اولین مسابقات قهرمانی ژاپن که پس از اتمام جنگ در شهر کیوتو برگزار شد شرکت نمود وقهرمان مسابقات آن دوره شد.
ماسوتاتسو اویاما درسال 1948 تصمیم می گیرد زندگی خود را وقف کاراته نماید از این رو مدت 18 ماه تمرینات انفرادی روحی و جسمی خود را در جنگلهای منطقه چیبا آغاز می کند.
·در سال 1951 اویاما تعلیم کاراته به ارتش آمریکا را شروع کرد وی در آن زمان دان 5 جودو را دریافت کرده بود.
·در سال 1956 میلادی باشگاه اویاما افتتاح گردید اویاما گفت: این واقعا شروع کیوکوشین است کاراته ای که با هزار روز تمرین آغاز و پس از ده هزار روز تمرین دریچه ای از اسرار را به سوی کاراته کا باز میکند.
·در سال 1963 هنبوی مرکزی کیوکوشین کاراته در محله ایکیبو کورو ساخته شد.
·در سال 1968 میلادی سازمان کیوکوشین خاورمیانه تاسیس شد.
درسال 1975 اولین دوره مسابقات جهانی این سبک با حضور 128 نفر شرکت کننده از 32 کشور برگزار گردید.
·دومین دوره مسابقات جهانی در سال 1979 با حضور 187 نفر از 62 کشور برگزار گردید.
·در سال 1984 سومین مسابقات جهانی در ماه ژانویه برگزار گردید.
·چهارمین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین در سال 1987 با حضور 207 شرکت کننده برگزار شد.
·در سال 1991 پنجمین دوره مسابقات جهانی با حضور 250 شرکت کننده برگزار گردید.
·در سال 1993 سوسای اویاما میهمان مسابقات بین المللی ایران در تهران بود.
·در سال 1994 ابر مرد کاراته جهان چشم از جهان فرو بست و با مرگ او دنیای رزمی ماتم زده شد.
تعادل يکي از فاکتورهاي آمادگي جسماني بشمار مي رود که اين فاکتور در اکثر ورزشها، يکي از مهمترين فاکتورها محسوب مي شود و مربيان و ورزشکاران بايد به آن توجه کافي داشته باشند.
فاکتور تعادل در ورزش هايي چون ژيمناستيک، باله، بسکتبال، ورزشهاي رزمي و ديگر ورزشها، نقش مهمي را ايفا مي کند.
اما يک ورزشکار چگونه مي تواند تعادل لازم را کسب کند؟
حرکت هاي تعادلي را مي توان به 3 قسمت ايستا يا بدون حرکت، نيمه پويا و پويا يا داراي حرکت،
تقسيم کرد.
از تمرينات تقويت تعادل که مربيان مي توانند از آن براي افزايش تعادل ورزشکارانش استفاده کنند، به شرح زير آمده است؛
i. ورزشکاران شروع به دويدن مي کنند و با شنيدن صداي دست مربي يا صداي سوت، روي پنجه پا مي ايستند.
در مراحل پيشرفته اين تمرين مي توانند حرکت را به سمت عقب نيز انجام دهند و لازم به ذکر است که حرکاتي که به سمت عقب صورت مي گيرد، نقش بسزايي در افزايش تعادل دارد.
ii. ورزشکاران روي يک خط مستقيم حرکت مي کنند، سپس با صداي دست حرکت پرش انجام مي دهند و در هنگام فرود جاي پاي خود را عوض مي کنند.
iii. افراد روي يک پا در مقابل يکديگر قرار مي گيرند. در اين حرکت هم فرد مي کوشد ضمن حفظ تعادل خود با تنه زدن به فرد ديگر تعادل او را به هم بزند.
iv. دو در وضعيتي که يک پاي آنها روي زمين است، در مقابل يکديگر قرار مي گيرند و علاوه بر اينکه سعي مي کنند تعادل خود را حفظ کنند، با زدن کناره پاها به يکديگر، تلاش مي کنند تعادل طرف مقابل را به هم بزنند.
v. حرکت روي چوپ موازنه نيز موجب تقويت تعادل دو مي شود. اين حرکت را مي توان رو به جلو، رو به عقب يا روي پنجه پا انجام داد.
اگرچه تعادل قابليتي جسماني است که در نتيجه تمرين و تکرار و مطابق با برنامه هاي منظم تقويت مي شود، اما ورزشکاران يا نوآموزان که تعادل ضعيفي دارند، مي توانند با بهره گيري از برخي شگردهاي خاص در حرکات ورزشي به ضعف خود فائق آيند.
براي مثال، وقتي حرکت صعود و فرود روي ترامپولين انجام مي شود، اجرا کننده مي تواند چشمانش را به نقطه اي دور متمرکز کند. اين عمل باعث مي شود که چشم فقط از يک نقطه تصويربرداري کند و اشياي متحرک کمتر به چشم آيند.
بکارگيري اين روش توانايي فرد را در ادامه حرکت افزايش مي دهد و باث مي شود که او دچار حالت گيجي نشود.
همچنين در تمرينهاي ژيمناستيک و ورزشهاي باستاني که از حرکات چرخشي بيشتر استفاده مي شود، به افراد متبدي مي توان آموزش داد حرکات را با برنامه منظم در هر دو جهت (موافق و مخالف) انجام دهند.
براي تقويت سطح تعادل در کودکان نيز مي توان از راه رفتن روي سطحي با قابليت ارتجاعي، راه رفتن روي خط و ايستادن روي يک پا استفاده کرد.
تبادل لینک هوشمند 
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
